Skip to main content

Pożegnanie Edwarda Drozda

Pogrążona w żałobie rodzino, Szanowni Państwo

Z wielkim smutkiem żegnamy dzisiaj Pana Edwarda Drozda. Jego śmierć bardzo nas poruszyła.

Nie przypuszczałem, że będę miał wielki honor pożegnać kolejnego – po Panu Władysławie Derezińskim - członka Gminnego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Trzemesznie. Ten zaszczyt wspomnienia o świętej pamięci Edwardzie Droździe czynię także w imieniu Samorządu Gminy Trzemeszno, który wielokrotnie doceniał społeczną działalność zmarłego.

Moja ponad dwudziestoletnia znajomość i współpraca z Panem Edwardem Drozdem dotyczyła pamięci historycznej. Jak poznałem Pana Drozda był on bardzo aktywnym działaczem Związku Sybiraków w Bydgoszczy i wielkim propagatorem utrwalania pamięci o Polakach wywiezionych na Sybir w 1940 roku.

Światowy Dzień Sybiraka

Z Chrystusem do końca. Męczeństwo Sług Bożych w Związku Sowieckim

Z Chrystusem do końca. Męczeństwo Sług Bożych w Związku Sowieckim

Książka jest pracą zbiorową pod redakcją postulatora procesu w Rosji – ks. Krzysztofa Pożarskiego. Zostały zawarte w niej biogramy następujących Sług Bożych, z których większość stanowią Polacy: bp. Antoni Maleckiego (1861-1935), prałata Konstantyna Budkiewicza (1867-1923); księży: Franciszka Budrysa (1882-1937), Jana Trojgo (1881-1932), Pawła Chomicza (1893-1942), Antoniego Czerwińskiego (1881-1938), Epifaniusza (Igora) Akułowa (1897-1937), Potapija (Piotra) Emelianowa (1884-1936); sióstr zakonnych: m. Marii Katarzyny Sieneńskiej (Anny Abrikosowej), s. Róży Serca Maryi, OPL (Heleny Jętkiewicz (1896-1944), a także jednej osoby świeckiej – Kamili Kruszelnickiej (1892-1937)

Kard. Stanisław Dziwisz napisał słowo wstępne, aby podkreślić ważność tej publikacji o katolickich męczennikach Rosji XX wieku w Polsce, gdyż takie było pragnienie św. Jana Pawła II.

Otwórz darmowy fragment publikacji (plik PDF)

Książkę można zamówić na stronie https://www.religijna.pl/z-chrystusem-do-konca-meczenstwo-slug-bozych-w-zwiazku-sowieckim-ks-krzysztof-pozarski

Syberyjski Białystok: ostatni tydzień zbiórki funduszy na kościół. Odbudowa - latem 2019

Zbiórka środków na odbudowę spalonego kościoła w Białymstoku na Syberii potrwa do końca kwietnia 2019 r. Na koncie organizatorów jest już wystarczająca kwota na realizację budowy. Rekonstrukcja kaplicy ruszy latem br.

Do 30 kwietnia można wpłacać pieniądze na odbudowę polskiego kościoła w syberyjskim Białymstoku pod Tomskiem. Dzięki wsparciu z Polski i zagranicy, udało się zebrać potrzebną kwotę, aby postawić nową kaplicę. Ewentualna nadwyżka zostanie przeznaczona na stworzenie miejsca rekreacji dla dzieci i młodzieży z wioski oraz dom modlitwy w Kriwoszejno, centrum rejonu. Organizatorem zbiórki jest parafia katolicka w Tomsku, prowadzona przez jezuitów, pod którą podlega Białystok.

Joanna Pakuza, Życie religijne wygnańców polskich do Związku Sowieckiego w latach 1939-1945 na podstawie wspomnień

Książka stanowi całościowe opracowanie zagadnienia życia religijnego polskich wygnańców, którzy w okresie drugiej wojny światowej zostali brutalnie „wyrwani” ze swojej ojczyzny i rzuceni na terytorium „ziemi nieludzkiej” – do Związku Sowieckiego. Osadzani w wyniku sowieckich represji m.in. w więzieniach, obozach jenieckich, łagrach i na zsyłce, znaleźli się – używając określenia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – w „innym świecie” i musieli zupełnie od podstaw zorganizować życie swoje i swoich dzieci, poukładać sobie od nowa przestrzeń i czas oraz odnaleźć się w dramatycznie trudnych warunkach bytowania (wycieńczająca praca, głód, choroby, przemoc i liczne inne cierpienia, które składały się na wygnańczą codzienność). Wielu z tych Polaków musiało od podstaw stworzyć sobie również jakąś możliwość realizowania życia religijnego (co w kraju, w którym w imię ateistycznych haseł zniszczono do 1939 r. właściwie zupełnie strukturę Kościoła, a do wszelkich przejawów wiary odnoszono się wrogo i za nie prześladowano – nie było przecież łatwe).

Syberyjski Białystok – Zmartwychwstanie

Syberyjski Białystok – Zmartwychwstanie
Zbudowany przez Polaków w 1908 r.
Zniszczony przez pożar w 2017 r.
Zostanie odbudowany!
Dołożysz się?

W połowie kwietnia br., tuż po Wielkanocy, w polskiej wiosce Białystok na Syberii, spłonął ponad stuletni kościół. Budynek zbudowali w 1908 r. Polacy, dobrowolni przesiedleńcy z grodzieńskiej i wileńskiej guberni, którzy do Rosji pojechali za chlebem. Była to jedyna tego typu kaplica w Zachodniej Syberii, która funkcjonowała nieprzerwanie przez niemal 25 lat.

5 czerwca br. rozpoczęła się zbiórka funduszy na odbudowę kościoła. Akcja nosi nazwę „Syberyjski Białystok – Zmartwychwstanie”. Organizatorem jest katolicka parafia w Tomsku w Rosji.

Roman Łuczkiewicz, W nieznane... czyli niespodziewana podróż ze Lwowa na Syberię

Roman Łuczkiewicz, W nieznane... czyli niespodziewana podróż ze Lwowa na Syberię

Kiedy w kwietniową noc 1941 roku jedenastoletni Roman, zbudzony prze funkcjonariuszy NKWN, pakował z bratem i mamą najpotrzebniejsze rzeczy, nie zastanawiał się, co go czeka. A czekała go niemal pięcioletnia podróż, która wiodła z rodzinnej willi przy ulicy Własna Strzecha we Lwowie przez Ural do Nowosybirska i Tomska i dalej – Obem, do Sosnowski, później przez Kargasok, Suzun, Moskwę, wreszcie Lwów do – polskich już – Przemyśla i Sanoka. Gdy się zatrzymali w tej podróży – czasem na kilka dni, czasem na kilka lat – chłonął nowe wrażenia: syberyjskie krajobrazy i przyrodę, tajgę, ludzi – niby innych, a jak podobnych, ich mądrość, obyczaje, opowieści. A oczy miał szeroko otwarte…

Dlatego ta książka jest tak ciekawa. Te ciekawe i wzruszające wspomnienia to inny obraz miejsc zesłania niż znamy z większości relacji osób , które wywieziono na Syberię po 17 września 1939 roku. Inny, bo widziany oczami inteligentnego kresowego chłopca, któremu w tej dramatycznej podróży na wschód nie towarzyszyły ani przepojone goryczą refleksje natury historycznej czy politycznej, ani koszmarna niepewność jutra. Obaj z młodszym bratem szybko uczyli się dorosłości i odpowiedzialności. Ta książka to opowieść o ludziach oraz zdarzeniach – tych małych i tych wielkich – dzięki którym zdołali przetrwać i… wrócić do Kraju.

Prof. dr hab. Barbara Stefaniak

Film o historii ludzi zesłanych na Syberię

Zachęcamy do zainteresowania się projektem realizowanym przez Ekipę Filmową STANDARD, którego celem jest nakręcenie filmu pokazującego historię ludzi zesłanych na Syberię. Poniżej publikujemy prośbę o wsparcie wspomnianego projektu.

Chcielibyśmy zaprezentować w nowoczesny sposób młodzieży, historię ludzi zesłanych na Syberię. Chcemy aby mieli okazję posłuchać i zobaczyć to wszystko z relacji świadków którzy przeżyli koszmar zsyłki na Sybir.

Film będzie wysyłany bezpłatnie do szkół w Polsce, jako pomoc edukacyjna. Organizowane będą projekcje filmowe, połączone z przemowami Sybiraków.

Jest to ostatnie pokolenie które było świadkami tych wydarzeń i bardzo ważna jest dokumentacja tych wspomnień.

Reżyserią filmu zajmuje się Artur Szczubełek, nagradzany na festiwalach filmowych, odznaczony Odznaką Honorowego Sybiraka młody reżyser, który pierwszy projekt o tej tematyce sfinansował samodzielnie.

To czy film powstanie zależy tylko od ludzi którzy wesprą projekt wystawiony na portalu:

http://odpalprojekt.pl/projekty/pokaz/1024,sybiracy-jan-truszkowski

Prosimy o wsparcie projektu i udostępnianie.

Dziękujemy za poświęconą uwagę i wsparcie - Ekipa Filmowa STANDARD.
https://www.facebook.com/standard3d/

Potomkowie osób deportowanych - praca magisterska

Jestem studentką psychologii klinicznej Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS na wydziale w Sopocie. W swojej pracy magisterskiej badam postrzeganie miejsc, w których mieszkamy i z których pochodzimy. Ankieta potrzebna do badania skierowana jest do potomków osób deportowanych z drugiego pokolenia.

Link do ankiety: https://www.ankietka.pl/ankieta/234576/postrzegania-miejsc-w-ktorych-mieszkamy-i-z-ktorych-pochodzimy.html

Ula Ziober, Czy wojna jest dla dzieci

Czy wojna jest dla dzieci

Wojna to nie temat dla dzieci! Tak z pewnością uważa bardzo wielu dorosłych. Ale czy jest to temat, który dzieci nie dotyczy? Czy w ogóle są takie tematy, których nie powinniśmy z dziećmi poruszać?

DOROŚLI BOJĄ SIĘ ROZMAWIAĆ O WOJNIE

Czasami robimy wszystko, by utrzymać dzieci pod kloszem. Chcemy zabezpieczyć je przed wszystkimi niebezpieczeństwami tego świata. O wielu sprawach nie rozmawiamy, tworzymy tematy tabu w imię ochrony dziecięcej niewinności i wrażliwości. Zapominamy jednak, że te niechciane tematy pojawiają się wszędzie tam, gdzie nie mamy nad nimi kontroli: w szkole, w telewizji, w grach komputerowych. Jak więc radzić sobie z sytuacjami, gdy dziecko zaczyna zadawać niewygodne pytania albo w zabawach z rówieśnikami porusza "zakazane" tematy? Jedynym rozwiązaniem jest rozmowa i ich wspólne "oswajanie" wraz z dziećmi, w przyjaznej atmosferze i przy użyciu języka adekwatnego do wieku dziecka.

WOJENNE DZIECI

Z takiego właśnie założenia wychodziłam pisząc scenariusz przedstawienia "wojenne dzieci". Wiedziałam, że stoi przede mną trudne zadanie, bo za temat obrałam sobie losy polskich dzieci, które wraz z rodzinami trafiły w czasie II wojny światowej na Syberię. Chciałam, by było to przedstawienie edukacyjne, ale nie stricte historyczne. Ważniejsze dla mnie było zobrazowanie traumy deportacji i ciężkiego życia na zesłaniu poprzez ukazanie losów konkretnej rodziny niż suche fakty i daty. Miało to szczególne znaczenie, gdyż całość przeznaczona miała być dla dzieci w wieku 6-9 lat. Dlatego też postanowiłam skupić się przede wszystkim na indywidualnych opowieściach i ówczesnym życiu przedstawionym oczami dziecka. Przeczytałam setki stron wspomnień ludzi, którzy przeżyli wojnę na zesłaniu. Często pojawiały się w nich elementy wspólne: nocne aresztowanie, wielotygodniowa podróż pociągiem, praca ponad siły, śmierć najbliższych. Większość z tych opracowań tworzona był jednak już po latach, spisywana z perspektywy ludzi dorosłych.